Gezond in Zeeland – Interview Ran Kok, vrijwilliger CitySeeds Middelburg 

“Mijn vader, mijn oom, mijn opa zijn allemaal arts. Een studie geneeskunde was een logische keuze. Een stabiele basis voor mijn leven. Het menselijk lichaam is wonderlijk. Maar ik vond de opleiding veel te theoretisch. De praktijk, waar je het allemaal voor doet, heb ik in die drie jaar nooit gezien. Ik miste het menselijk aspect. Dat – en de gigantische competitie binnen een internationale schoolcultuur – maakte dat ik na afronding van mijn bachelor ben gestopt.

Toen ik het tweede jaar van mijn opleiding zat, kreeg mijn moeder de diagnose dementie. Onbewust heb ik daarom de keuze gemaakt om in Middelburg te blijven. Grappig hoe je denkt dat je leven een rationeel proces is, maar je pas achteraf inziet waarom je dingen doet. Ik ben aan de slag gegaan als strandwacht in Oostkapelle en Zoutelande en gaf leiding aan 25 strandwachten. Dat was dankbaar en sportief werk. Ik deed dat 4 dagen per week, en in de tijd die ik over had wilde ik vrijwilligerswerk doen. Zo kwam ik bij CitySeeds. Dat doe ik nu 1,5 jaar.”

Netwerk opbouwen
“Ik begon als vrijwilliger en ben nu projectmedewerker. Mijn opdracht is vooral een netwerk opbouwen in de wijk, mensen betrekken. Als je kijkt wat mensen nodig hebben in een wijk en daar een brug kunt slaan, maak je iets duurzaams. Mensen gaven aan dat ze een speelplek misten voor kinderen. Daarom zijn we begonnen met de aanleg van een voedselbos. Eén keer per week geven we daar aan een klas van basisschool Het Element natuureducatie. Met het voedselbos willen we kinderen uitnodigen om naar buiten te gaan. Zich te verwonderen over de natuur. We experimenteren met een voedselsysteem. Hoe zorgen we dat we voedsel kunnen verbouwen om zelf te eten? En je leert de kinderen kennen. Soms kom ik ze tegen na schooltijd en voetballen we samen. Dat is de verbinding die we willen bereiken.

Ook hebben we een buurtcompost-project. We geven bewoners emmers waar ze hun GFT-afval in kunnen verzamelen. Dat halen we één keer per week op en gebruiken we in het voedselbos of in de moestuin. Zo creëren we een circulair systeem én hebben we één keer per week een contactmomentje. Uiteindelijk gaat het er om dat we met dit project de leefomgeving mooier maken en ruimte bieden aan kinderen en ouderen om samen te komen.”

Toekomst
“Ik sta niet heel erg stil bij waar ik over 5 of 10 jaar ben. Ik weet wat ik leuk vind: mensen en natuur en die twee in balans brengen. En gezondheid, maar dan in de breedste zin van het woord. Ik doe mee aan het programma Finding ROOTS van de Zeeuwse Milieu Federatie. Dat is een actieprogramma voor jongeren over authentiek leiderschap in de klimaattransitie.
Wat ik denk dat er nodig is om de zorg in Zeeland toegankelijk te houden? Ik denk dat we als individu meer kunnen doen. Misschien moeten we terug naar het ‘oude model’: waarin families langer bij elkaar leven en meer zorgdragen voor elkaar. Want geluk is niet daar. Het is hier, met elkaar.”

Foto’s: Suzan fotografie